Czego brakuje polskim menedżerom?

Opis poradnika

Polski menedżer jest dobrze wykształcony, zmotywowany, tylko brak mu strategii. Wszyscy menedżerowie, także polski menedżer, marzą o spektakularnym sukcesie zawodowym, nie okupionym żadną porażką. Tymczasem warto upadać. Przekonuje nas o tym Robert Krool, jeden z najbardziej wpływowych doradców biznesu w Polsce. W poradniku „Czego brakuje polskim menedżerom”, wyjaśnia, czym różni się pies od wilka oraz dlaczego warto mieć swoje osobiste kryteria sukcesu. Jeżeli jesteś polskim menedżerem, koniecznie przeczytaj naszą publikację. Dowiesz się z niej m.in.: czy jesteś w „Klubie Ofiary”, czego polskich menedżerów może nauczyć Mozart, dlaczego warto karmić się marzeniami, a także czym grozi zabicie w sobie dziecka. Jakie są cechy dobrego menedżera Polski menedżerze zapraszamy do lektury!

Fragment poradnika

Jeśli ktoś pyta: co ja powinienem zrobić w życiu zawodowym, żeby osiągnąć sukces, to ja pytam się jego: jakie cztery pytania zawsze bałeś się sobie zadać? Jak ma wyglądać Twoje życie? Co zawsze chciałeś zrobić, ale bałeś się spróbować? I wreszcie –

Z naukowych badań wynika wyraźnie, że 97 proc. karier to czysty przypadek. Nie istnieje tam czytelny związek przyczynowoskutkowy pomiędzy kolejnymi krokami podejmowanymi na drodze rozwoju. Jakiekolwiek naśladownictwo do niczego nie prowadzi, ponieważ nie da się odtworzyć zbiegów okoliczności. Przykłady mogą jednak skutecznie inspirować – ja to widzę
na TED-zie. Inspiracje są dobre, ale jeżeli ktoś chce jedynie naśladować, to pojawia się błazeństwo i bezrozumność.

O czym marzysz? To jest to pytanie, które zadajemy młodzieży na kursach LifeSkills: jakie jest twoje największe marzenie
realne i nierealne? Następnie zapraszamy przedsiębiorców i menedżerów. Też kiedyś mieli marzenia, ale je zrealizowali.

Dzieciaki robią wielkie oczy: jak to? To znaczy, że to, co sobie Wyobraźnia to punkt pierwszy. Punkt drugi to oryginalność
wyobrażałem, jest możliwe? Tak. I nie musisz się nikogo pytać Jak w anegdocie, w której do Mozarta przyszedł młody muzyk
i powiedział: chciałbym być taki jak ty. Od czego mógłbym zacząć? Nie wiem – odpowiada Mozart – Może jakieś kolędy,
proste piosenki? – Ale przecież ty w wieku 8 lat napisałeś symfonię! No tak – odpowiada Mozart – ale ja nie pytałem nikogo o to, jak to zrobić.